Ortalama yükseltisi yaklaşık 2200 m olan Doğu Anadolu Bölgesi Türkiye'nin en yüksek bölgesidir. Türkiye'nin en yüksek dağı ; Ağrı Dağı Doğu Anadolu Bölgesi’ndedir. 
5165 metrelik zirvesiyle Ağrı Dağı, inançlar açısından ayrıca özelliği vardır. Dini inanışlara göre, insan neslinin yok olduğu Tufandan sonra Nuh'un gemisinin Ağrı Dağı'na oturduğu ve suların çekilmesiyle Nuh'un ve ailesinin dağdan bereketli Iğdır Ovası'na İndikleri ve buradan da Anadolu'nun içlerine nehirler boyunca Özellikle Fırat ve Dicle Nehirleri boyunca nüfusları artarak yayıldıkları söylenegelir. Bu inanışa göre Iğdır, ikinci insan neslinin çoğalarak dünyaya yayıldığı yer olarak gösterilir.
Doğu Anadolu Bölgesi'nde dağlar 3 sıra halinde uzanır. 
Doğu Anadolu’nun güneyinde; Güneydoğu Toroslar ile Buzul Dağları ortasında Mercan, Karasu, Munzur ve Palandöken dağları, Kuzeyde ise Çimen, Kop, Allahüekber ve Yalnızçam dağları uzanır.
Ağrı, Tendürek, Süphan ve Nemrut dağları ise volkanik bir yapıya sahiptir. Cilo ve Ağrı dağlarında Türkiye'nin en büyük buzulları bulunur

Doğu Anadolu Bölgesi'nin Dağları:

• Mercan Dağları
• Karasu Dağları
• Munzur Dağları
• Palandöken Dağları
• Çimen Dağları
• Kop Dağları
• Ağrı Dağı
• Tendürek Dağı
• Süphan Dağı
• Nemrut Dağı
• Cilo Dağı
• Allahüekber Dağları
• Yalnızçam Dağları
• Kelkit Çoruh Dağları
• Kızıldağ
• Dumludağ
• Kısırdağ
• Mercan Dağı
• Çakmak Dağı

Kaynak: http://www.msxlabs.org/forum/dogu-anadolu-bolgesi/281864-dogu-anadolu-bolgesi-daglari.html#ixzz2nT53rxKF

Doğu Anadolu Bölgesindeki fay hatları üzerinde göller oluşmuştur. Yurdumuzun en büyük gölü Van Gölü bu bölgededir ve Van Gölü'nün suyu sodalıdır. Van Gölü, sularını dışarıya akıtamadığı için kapalı havza konumundadır Türkiye’ nin ikinci büyük kapalı havzasını oluşturur.
Bölgenin diğer göllerinden Erçek, Nazik, Çıldır, Hazar, Tektonik Göllerdir, Balık, Haçlı ve Nemrut Krater Gölleridir. Ayrıca bölgede Keban ve Karakaya Baraj Gölleri de bulunmaktadır. 

Doğu Anadolu Bölgesi'nin Gölleri:

• Van Gölü
• Erçek Gölü
• Hazar Gölü
• Çıldır Gölü
• Nazik Gölü
• Balık Gölü
• Bulanık Gölü
• Haçlı Gölü
  
• Nemrut Gölü
  
• Akgöl
• Keban Baraj Gölü
• Karakaya Baraj Gölü

Kaynak: http://www.msxlabs.org/forum/dogu-anadolu-bolgesi/281902-dogu-anadolu-bolgesi-golleri.html#ixzz2nT5JzCeG

Batıdan doğuya gittikçe genişleyen Türkiye’nin doğusunda ülke topraklarının %21’ini kaplayan en geniş bölgemizidir.
Bölgede ekili-dikili alanlar azdır Özellikle Malatya, Elazığ ve Elbistan ovalarında buğday, arpa, şeker pancarı, tütün ve pamuk yetiştirilir

Doğu Anadolu Bölgesi'nin Ovaları:

• Doğu Beyazıt Ovası
• Karaköse Eleşkirt Ovası
• Malazgirt Ovası
• Muş Ovası
• Elâzığ ovası veya Uluova
• Elbistan Ovası
• Malatya Ovası
• Bingöl Ovası
• Erzurum Ovası
• Erzincan Ovası
• Tercan Ovası
• Kağızman Ovası
• Pasinler Ovası
• Iğdır Ovası

Kaynak: http://www.msxlabs.org/forum/dogu-anadolu-bolgesi/281879-dogu-anadolu-bolgesi-ovalari.html#ixzz2nT5g9yWH

Doğu Anadolu Bölgesi Vadileri

1-Mercan Vadisi
2-Fırat Vadisi
3-Aras Vadisi


Doğu Anadolu Bölgesi Türkiye'nin en geniş ve en verimli akarsu havzalarına sahip bölgelerinden biridir. Doğu Anadolu Bölgesi'nde doğan bölgenin en büyük akarsularından Fırat, Dicle ve Zap ülkemiz sınırları dışına çıkarak Basra Körfezi'ne, Aras ve Kura Nehri ise Hazar Gölü'ne dökülmektedir. 
Bölge akarsularının rejimi düzensizdir. Bunun nedeni; yağış rejiminin düzensizliği ve kış yağışlarının kar şeklinde düşmesidir. Kışın yağan karlar erimeden uzun süre yerde kaldığı için akarsuların debileri azalmaktadır.
Doğu Anadolu'daki akarsuların yatak eğimleri fazla olduğu için hidroelektrik enerji potansiyelleri de oldukca fazladır.

Doğu Anadolu Bölgesi'nin Nehirleri:

• Fırat Akarsu
• Dicle Akarsu
• Zap Akarsu
  
• Aras Akarsu
• Kura Akarsu

Kaynak: http://www.msxlabs.org/forum/dogu-anadolu-bolgesi/281776-dogu-anadolu-bolgesi-akarsulari.html#ixzz2nTC4qKxB

Doğu Anadolu Bölgesi Platosu

1-Erzurum Platosu
2-Kars Platosu


Türkiye'nin en büyük ikinci gölü olan Tuz Gölü İç Anadolu Bölgesi'ndedir. Türkiye'nin sofralık tuz ihtiyacının %30'u Tuz Gölü'nden karşılanmaktadır. Bu göl bu­harlaşmanın etkisiyle yazın büyük ölçüde kurumakta­dır. Tuz Gölü, tektonik oluşumludur. Derinliği fazla de­ğildir. Gölün alanı kışın ve ilkbaharda fazla alan kapla­dığı halde, yazın buharlaşma ve beslenme yetersizli­ğinden dolayı kapladığı alan azalır. 

İç Anadolu Bölgesi'nin Gölleri:

• Tuz Gölü
• Akşehir Gölü
• Eber Gölü
• Eymir Gölü
• Mogan Gölü
• Ilgın (Çavuşçu) Gölü
• Tuzla Gölü
• Sultanısalak-i mekip Gölü.
• Sarıyar Baraj Gölü
• Gökçekaya Baraj Gölü

Kaynak: http://www.msxlabs.org/forum/ic-anadolu-bolgesi/281988-ic-anadolu-bolgesi-golleri.html#ixzz2nTDkE03T


Bölge Anadolu’nun orta kesiminde yer aldığı için “Orta Anadolu Bölgesi” de denir. Kuzeyinden Kuzey Anadolu, güneyinden Toros Dağları ile çevrili olan bölge, topoğrafik yönden Anadolu’nun ortasında bir çanak şeklindedir.Bölge 4 bölüme ayrılmıştır: Konya, Yukarı Sakarya, Yukarı Kızılırmak, Orta Kızılırmak bölümleridir. 
Yüzölçümü bakımından 2. büyük bölge olan İç Anadolu’da yüksek ve uzun dağ sıraları bulunmaz. Ortalama yüksekliği 1000 m olan platolarla ovalar yaygındır. Bölgenin yüksekliği doğuya doğru artar.

İç Anadolu Bölgesi'nin Dağları:

• Sivrihisar Dağı
• Sündiken Dağı
• Hınzır Dağı
• Kızıldağ Dağı
• Tecer Dağları
• Karadağ
• Karacadağ
• Hasan Dağı
• Melendiz Dağı
• Erciyes Dağı

Kaynak: http://www.msxlabs.org/forum/ic-anadolu-bolgesi/281983-ic-anadolu-bolgesi-daglari.html#ixzz2nYo25acK


Akarsular tarafiından taşınan alüvyonlar,eski göl tabanlarını kaplayarak ovalar meydana getirmişlerdir. İç bölgelerdeki ovalar,bazen fay hatları boyunca oluşan çöküntü alanlarda dizi halinde yer alirken,bazen de tek tek serpilmis durumdadir. Iç Anadolu Bölgesi’nde yer alan ovalar da,çöküntü alanlarina alüvyonlarin birikmesiyle olusmustur
Konya Bölümü, İç Anadolu Bölgesi'nin güney ve güneybatı kısmını kapsar. Konya Bölümü'nde düzlükler çok geniş yer kaplar, büyük bir kapalı havza şeklindedir. Güneyden ve batıdan Toros Dağları ile çevrili olan, doğu ve kuzeydoğu kısmında Obruk ve Cihanbeyli Platoları yer alan bölümün orta kısmında ülkemizin en büyük ovalarından Konya Ovası bulunmaktadır.

İç Anadolu Bölgesi'nin Ovaları:

• Konya Ovası
• Yukarı Sakarya Ovası
• Eskişehir Ovası
• Akşehir Ovası
• Ereğli Ovası
• Akıncı Ovası
• Çubuk Ovası
• Kayseri Ovası
• Develi Ovası
• Ankara Ovası

Kaynak: http://www.msxlabs.org/forum/ic-anadolu-bolgesi/281970-ic-anadolu-bolgesi-
ovalari.html#ixzz2nYt43nqC

İç Anadoluda bulunan vadiler 

İç Anadolu Bölgesinde bulunan vadilerin isimleri şöyledir...

Baldıran vadisi
Erdemli Vadisi
Soğanlı Vadisi
Göreme Vadisi
Ihlara Vadisi
El Nazar Vadisi
Kılıçlar Vadisi
İç Anadolu Bölgesi'nin denize kıyısı olmadığından dolayı akarsuları ya büyük nehirlerin kollarıdır ya da Karadeniz Bölgesi'nde akmaya devam ederek Karadeniz'e dökülür.

İç Anadolu Bölgesinin Akarsuları

Kızılırmak Nehri 
Sakarya Nehri 
Porsuk Çayı 
Delice Çayı 
Ankara Çayı 
Çekerek Suyu (Yeşilırmak'ın kolu) 
Zamantı Suyu (Seyhan'ın kolu)

İç Anadolu Bölgesinin Platoları

1-Haymana
2-Cihanbeyli
3-Obruk
4-Orta
5-Kızılırmak
6-Bozok
7-Yazılıkaya


Göl bakımından oldukça zengin olan bir bölgedir. 
Bölge'de irili ufaklı bir çok doğal ve yapay göl bulunur. Çatalca- Kocaeli bölümünde Büyükçekmece Gölü, Küçükçekmece Gölü, Durusu Gölü, Güney Marmara bölümünde ise İznik Gölü, Sapanca Gölü, Uluabat Gölü ve Manyas Gölü, açık havası olan tatlı su gölleridir. Bunların haricinde özellikle Güney Marmara Bölümü'nde Biga Yarımadası üzerinde sulama amaçlı birçok baraj gölü ve gölet bulunur.

Marmara Bölgesi'nin Gölleri:

• Büyük Çekmece Gölü
• Küçük Çekmece Gölü
• Durusu Gölü
• Sapanca Gölü
• Manyas Kuş Gölü
• İznik Gölü
• Uluabat Gölü

Kaynak: http://www.msxlabs.org/forum/marmara-bolgesi/282009-marmara-bolgesi-golleri.html#ixzz2nZDXefNh
Marmara Bölgesi, ortalama yükseltisi en az bölgedir. Fazla engebeli bir yapıya sahip değildir. Yerşekilleri sade olduğu için ulaşımı da kolaydır. Dağınık yerleşmiş çeşitli dağları vardır. Bunların en büyüğü Bursa'daki Uludağ'dır. Yüksekliği 2543 metredir.

Marmara Bölgesi'nin Dağları:

* Yıldız Dağları
* Koru Dağları
* Biga Dağları
* Kapıdağ
* Uludağ
* Samanlı Dağları
* Domaniç Dağı
* Koru Dağı
* Işıklar Dağı
* Bolu Dağı
* Armutçuk Dağı
* Kazdağı
* Elmacık Dağı

Verimli ovalarıyla Marmara Bölgesi, yoğun bölge nüfusunun ihtiyaçlarını karşılayamasa da önemli bir bölümünü sağlamaktadır.

Marmara Bölgesi'nin Ovaları:

• Ergene Ovası
• Adapazarı Ovası
• Yenişehir Ovası
• Karacabey Ovası
• İnegöl Ovası
• Balıkesir Ovası
• Bursa Ovası
• İznik Ovası

Kaynak: http://www.msxlabs.org/forum/marmara-bolgesi/282003-marmara-bolgesi-ovalari.html#ixzz2nZFZht1t
                 Marmara Bölgesi Platoları

Ege Bölgesi dağları kıyıya dik uzandığı için kıyı girintili-çıkıntılı olan enine kıyı tipidir. Bölgenin kıyı kesiminde kırıklı dağlar vardır Dağlar kıyıya dik olarak uzanır Ege Bölümü’nde başlıca dağ sıraları ve bunları birbirinden ayıran vadi olukları, doğu-batı doğrultulu çukurluklar oluşturur. Bu çukurluklar, aralarında kalan doğu-batı doğrultulu yüksek kütlelere dağ sıraları görünümü kazandırır.
Bölgenin İçbatı Anadolu Bölümü’nde dağ sıraları yerine aralıklı da dizileri görülür. Bu dağlar, güneydoğu-kuzeybatı doğrultusunda birkaç dizi oluştur.

Ege Bölgesi'nin Dağları:

• Kaz Dağları
• Yunt Dağı
• Bozdağlar
• Nif Dağı
• Spil Dağı
• Dilek Dağı
• Aydın Dağları
• Menteşe Dağları
• Emirdağ
• Murat Dağları
• Sandıklı Dağları
• Madran Dağı
• Emir Dağı
• Türkmen Dağı
• Domaniç Dağı
• Kumalar Dağı
• Ahır Dağı
• Murat Dağı
• Şaphane Dağı
• Akdağ
• Eğrigöz Dağı
• Honaz Dağı (Denizli)

Kaynak: http://www.msxlabs.org/forum/ege-bolgesi/281921-ege-bolgesi-daglari.html#ixzz2nZJs32dX

Ege Bölümü'nde horstlar arasında kalan grabenler birer alüvyon ovasıdır. Batı Anadolu’da yer alan ovalar, genellikle dördüncü jeolojik zamanda meydana gelen epirojenik hareketlerle oluşmuştur. Bu hareketler sonucunda bazı alanlar yükselmiş (horst) ve bugünkü dağlık alanları meydana getirmiş, bazı alanlar ise çökmüş (graben) ve çöküntü alanları oluşmuştur. Bu çöküntü alanlarının akarsular tarafında alüvyonlarla doldurulması sonucunda da günümüzdeki ovalar oluşmuştur

Ege Bölgesi'nin Ovaları:

• Bakırçay Ovası
• Gediz Ovası
• Küçük Menderes Ovası
• Büyük Menderes Ovası
• Menemen Delta Ovası
• Balat Delta Ovası
• Balıkesir Ovası
• Akhisar Ovası
• Denizli Ovası
• Tavas Ovası
• Çivril Ovası
• Banaz Ovası
• Örencik Ovası

Kaynak: http://www.msxlabs.org/forum/ege-bolgesi/281927-ege-bolgesi-ovalari.html#ixzz2nZL8ASMG
                               Ege Bölgesi Vadileri
1.Ardanuç Vadisi
2.Ortaköy Vadisi
3.Altıparmak Vadisi
4.Murgul Vadisi
5.Çoruh Vadisi


Bakırçay, Gediz, Büyük Menderes ve Küçük Menderes nehirleri başlıca akarsularıdır. Bunlar Ege Denizi'ne dökülürler. İç kısımlarda Susurluk ve Sakarya nehirlerine ait kollar da bulunmaktadır.

Akarsular Graben ovaları üzerinde akışını sürdürmektedir.Graben ovalarında eğim az olduğu için akarsular sık sık yatak değiştirerek menderesli vadi oluştururlar. Akarsuların yatak eğimi az olduğu için hidroelektrik potansiyelleri de azdır. 

Ege Bölgesi'nin Akarsuları:

• Bakırçay
• Gediz Nehri
  
• Büyük Menderes Nehri
• Küçük Menderes Nehri

Kaynak: http://www.msxlabs.org/forum/ege-bolgesi/281796-ege-bolgesi-akarsulari.html#ixzz2nZNvnEYN

                                              Ege Bölgesi Platoları
İç Batı Anadolu Platoları
karamart platosu 
garpos platosu 
makros platosu 
kale platosu
araburun platosu
keman platosu


indirmek için tıkla: http://soruncevapliyalim.com/ege-bolgesi/18321-ege-bolgesindeki-platolar-ve-platolarin-isimleri.html#ixzz2nZOCWnvp

Çok sayıda tektonik ve karstik oluşumlu gölün yer aldığı Göller Yöresi Akdeniz Bölgesi'ndedir. Başlıcaları Beyşehir, Eğirdir, Burdur, Acıgöl, Salda, Suğla, Kestel, Kovada gölüdür. Hatay Yöresi'nde yer alan Amik gölü ise bataklık görünümünü almıştır.
Türkiye’nin, Eğirdir, Beyşehir, Burdur ve Suğla gibi büyük ve doğal tatlı su gölleri Akdeniz Bölgesi'ndedir. Kıyılarda ise irili ufaklı birçok lagün vardır. En önemli yapay göller ise Seyhan ve Aslantaş baraj gölleridir.

Akdeniz Bölgesi'nin Gölleri:

• Kovada Gölü
  
• Eğirdir Gölü
• Beyşehir Gölü
• Suğla Gölü
• Salda Gölü
• Söğüt Gölü
• Kestel Gölü
• Burdur Gölü
• Acıgöl
• Amik Gölü
  
• Seyhan Baraj Gölü
• Aslantaş Baraj Gölü

Kaynak: http://www.msxlabs.org/forum/akdeniz-bolgesi/281836-akdeniz-bolgesi-golleri.html#ixzz2nZPwnHcu

Akdeniz bölgesinin dağlık ve oldukça engebeli bir yapısı vardır. Bölgenin yeryüzü şekillerinin ana çizgilerini Toroslar belirler.
Antalya Körfezi'nin iki yanında yer alan Batı Toroslar, Kuzeyde Göller Yöresi'nde birbirine yaklaşıp sıkışır. Teke Yarımadası'nın batısında beliren Batı Toroslar, Taşeli Platosu'na kadar uzanır.
Genellikle kalker ve ofiyotili kayalarından oluşan bu dağlar kırıklı ve kıvrımlı bir yapı gösterir. Batı Torosların en yüksek noktası Bey Dağları'ndaki 3096 m’lik Kızlar Sivrisi Tepesi'dir. Göller Yöresi’nin kalker oluşumu, sarp dağlarının ortalama yüksekliği 2000-2005 m arasındadır. Yüksek kütleler arasında Avlan, Gördes, Söğüt gibi karstik kökenli çanak biçimli çukur alanlar vardır.

Akdeniz Bölgesi'nin Dağları:

• Batı Toroslar; Beydağı, Elmalı, Sultan, Çiçekbaba dağları
• Orta Toroslar; Tahtalı, Bolkar, Aladağ, Aydos Dağları, Binboğa dağları
• Amanos Dağları
• Samandağ

Kaynak: http://www.msxlabs.org/forum/akdeniz-bolgesi/281825-akdeniz-bolgesi-daglari.html#ixzz2nZQ30cRP

Bölgenin önemli ovaları Antalya ve Çukurova'dır. İklim ve sulama imkanları elverişli olduğundan, bu ovalar, Türkiye'nin önemli tarım alanlarıdır. Turfanda sebze ve meyvecilik gelişmiştir.
Akdeniz Bölgesi'ndeki ovalar çöküntü alanlarında alüvyonların yığılması ile oluşmuş birikim alanlarıdır. Bu birikim alanlarından en önemlileri Çukurova delta ovası ile Hatay çukurluğundaki Amik ovasıdır. 
Akdeniz Bölgesi'nin batısında, kıyıda Antalya ovası ve Göller Yöresi'nin küçük çöküntü ovaları bulunmaktadır.
Tektonik oluşumlu Amik, İslahiye, Maraş, Burdur ve Isparta ile karstik oluşumlu Elmalı, Tefenli, Bozova, Korkuteli, Ketsel, Avlan Ovaları, bölgenin önemli düzlükleridir.
Çukurova ve Silifke Ovası delta ovası grubuna girer.

Akdeniz Bölgesi'nin Ovaları:

• Çukurova Ovası(En Önemli)
• Antalya Ovası,
• Amik Ovası,
• Silifke Ovası,
• Isparta Ovası,
• Acıpayam Ovası
• İslahiye Ovası
• Maraş Ovası
• Burdur Ovası
• Elmalı Ovası
• Tefenli Ovası
• Bozova Ovası
• Korkuteli Ovası
• Ketsel Ovası
• Avlan Ovası

Kaynak: http://www.msxlabs.org/forum/akdeniz-bolgesi/281833-akdeniz-bolgesi-ovalari.html#ixzz2nZQCr01L
                   Akdeniz Bölgesi Vadileri
1-Göksu Vadisi
2-Limonluçay Vadisi
3-Köprüçay Vadisi

                 Akdeniz Bölgesi Akarsuları
1-Göksu Çayı
2-Manavgat Çayı
3-Aksu Çayı
4-Köprü Çayı
5-Eşen Çayı

                Akdeniz Bölgesi Platoları
1-Taşeli Platosu
2-Teke Platosu


Karadeniz Bölgesi sınırları içinde birçok doğal ve yapay göl vardır. Bölgede büyük göller yoktur. Sik sik heyelan görülen bölgede bu sebeple olusmus heyelan set göllerine rastlanir. Bunlar Tortum, Sera, Abant, Yedigöller ve Zinav gölleridir, bunun disinda Trabzon yakinlarindaki Uzungöl bir alüvyal set gölüdür.

Karadeniz Bölgesi'nin Gölleri:

• Çağa
• Melen (Efteni)
• Abant
• Karagöl ( Şavşat)
• Hasanpolatkan Baraj Gölü
• Çamlıdere Baraj Gölü
• Gökçekaya Baraj Gölü
• Tortum
• Sera
• Yedigöller
• Zinav Gölü
• Uzungöl

Kaynak: http://www.msxlabs.org/forum/karadeniz-bolgesi/281941-karadeniz-bolgesi-golleri.html#ixzz2nZd4Umbw


Bölgenin yeryüzü şekillerini III. Jeolojik Devir'de Alp kıvrımları sonucu oluşan doğu-batı yönündeki Kuzey Anadolu Dağları oluşturur. Dağlar kıyıya paralel uzandığı için bölgede boyuna kıyıözellikleri görülür, seld alanı dar, doğal limanlar az ve falezler yaygındır. Ayrıca deniz etkisi iç kesimlere ulaşamaz ve kıyı ile iç kesimler arası ulaşım zordur. Bölge engebeli olduğu için, tarım alanları parçalı ve dardır.
Doğu Karadeniz’de ise dağlar iki sıra halinde uzanır. bölgenin en yüksek dağları bu bölümdedir. Rize, Giresun, Kaçkar, Çimen, Kop, Mescit, Yalnızçam, Canik, Küre, Ilgaz, Köroğlu, Bolu ve Akçakoca dağları kıyıya paralel olarak uzanır.
Kıyı ile iç kesim arasında ulaşım zordur. Dolayısıyla ulaşımda geçitler kullanılır. (Kop ve Zigana gibi)

Karadeniz Bölgesi'nin Dağları:

• Rize Dağları
• Giresun Dağları
• Kaçkar Dağları
• Çimen Dağları
• Kop Dağları
• Mescit Dağları
• Yalnızçam Dağları
• Canik Dağları
• Küre Dağları
• Ilgaz Dağları
• Köroğlu Dağları
• Bolu Dağları
• Akçakoca Dağları

Kaynak: http://www.msxlabs.org/forum/karadeniz-bolgesi/281946-karadeniz-bolgesi-daglari.html#ixzz2nZdipG8O




Kaynak: http://www.msxlabs.org/forum/karadeniz-bolgesi/281940-karadeniz-bolgesi-ovalari.html#ixzz2nZeQ10NV

                         kARADENİZ vADiLeRi
1-Macahel Vadisi
2-Çoruh Vadisi


Akarsu bakımından Türkiye'nin en zengin bölgesidir. Türkiye'nin en uzun nehri Kızılırmak ve dünyanın en hızlı akan ve en derin nehirlerinden biri olan Çoruh Karadeniz Bölge'mizdedir.
Karadeniz Bölgesi nehirlerinin önemli bir özelliği çok sayıda kola sahip olmalarıdır. Karadeniz Bölgesi ırmaklarının çok sayıda; dere veya çay olarak adlandırılan kolu vardır. Eskişehir'den geçen Porsuk Çayı da Sakarya Irmağı'nın kollarından biridir.

Karadeniz Bölgesi'nin Nehirleri:

• Kızılırmak - Başlıca kolları; Delice Irmağı - Devrez - Gökırmak
• Yeşilırmak - En büyük kolu; Kelkit Çayı
  
• Sakarya - Başlıca Kolları; Porsuk Çayı - Ankara Çayı
• Çoruh - Çok sayıda kolu vardır.
  
• Filyos Çayı
• Bartın Çayı
• Harşit Çayı

Kaynak: http://www.msxlabs.org/forum/karadeniz-bolgesi/281737-karadeniz-bolgesi-akarsulari.html#ixzz2nZg5CcdE
Karadeniz Bölgesindeki Platolar Nelerdir? 
1- Safranbolu  platosu


Güneydoğu Anadolu Bölgesi'nde doğal oluşumlu göl yoktur. Ancak Fırat ve Dicle üzerinde kurulmuş baraj gölleri bulunmaktadır. Bölgenin ve ülkenin en büyük baraj gölü olan Atatürk Barajı bu bölge sınırları içindedir.

Güneydoğu Anadolu Bölgesi'nin Gölleri:

• Keban Baraj Gölü (Elazığ)
• Karakaya Baraj Gölü (Malatya-Elazığ)
• Atatürk Baraj Gölü (Adıyaman-Şanlıurfa)
• Birecik Baraj Gölü (Birecik)
• Karkamış Baraj Gölü(Kargamış)
• Ilısu Baraj Gölü

Kaynak: http://www.msxlabs.org/forum/guneydogu-anadolu-bolgesi/281962-guneydogu-anadolu-bolgesi-golleri.html#ixzz2nZhpJ1l8


En küçük coğrafi bölge olan Güneydoğu Anadolu Bölgesi iki bölüme ayrılmıştır. Bunlar, Orta Fırat Bölümü ve Dicle Bölümüdür. Bölgeyi bölümlere ayıran sınır Karacadağ volkan konisinden geçer. Bölgenin kuzey kesiminde Toros dağ sırasının güney yamaçları ile birlikte ikinci bir kıvrımlı dağ kuşağı uzanır. Bölgenin ortasında 1938 m yükseltiye sahip sönmüş Karacadağ Volkanı yer alır. Bölgenin batısında ise Gaziantep Platosu üzerinde yükselen Kartal Dağları önemli yükseklik yapar.

Güneydoğu Anadolu Bölgesi Dağları:

• Karacadağ Volkanı - Kollubaba Doruğu : 1957m.
• Kartal Dağları
• Nurhak Dağları
• Gavur Dağları
• Keltepe
• Karakaş Dağı
• Raman Dağı
• Mazı Dağı

Kaynak: http://www.msxlabs.org/forum/guneydogu-anadolu-bolgesi/281955-guneydogu-anadolu-bolgesi-daglari.html#ixzz2nZi9f35t


Güneydoğu Anadolu Bölgesi'nde yükseltisi fazla olmayan ova ve platolar geniş yer kaplarlar.Karadağ’ın batısında Harran, Ceylanpınar ve Birecik ovaları yer alır. Dicle nehri ve kollarının toplandığı Diyarbakır Havzası geniş olmayan ancak çok verimli bir ovaya sahiptir. 
Güneydoğu Anadolu Projesi’nin tamamlanmasıyla, ovalarda sanayi bitkilerinin üretimi yapılabilecek, buna paralel olarak yöre endüstrisinin kalkınması sağlanacaktır. Harran Ovası’nın verimli toprakları üzerinde sulama olanaklarıyla birlikte pek çok ürün yüksek kalitede yetiştirilmeye başlanmıştır.

Güneydoğu Anadolu Bölgesi'nin Ovaları:

• Harran Ovası
• Ceylanpınar Ovası
• Birecik Ovası
• Altınbaşak - Ceylanpınar Ovası
• Suruç Ovası
• Gaziantep Ovası
• Kilis Ovası

Kaynak: http://www.msxlabs.org/forum/guneydogu-anadolu-bolgesi/281961-guneydogu-anadolu-bolgesi-ovalari.html#ixzz2nZinwzbL


Güneydoğu Anadolu Bölgesi'nin başlıca akarsuları kaynağını Doğu Anadolu Bölgesi’nden alan Dicle ve Fırat’tır. Fırat ve Dicle nehirleri, bölge dağlarından gelen dere ve çaylarla beslenirler ve ülkemiz sınırları dışında Basra Körfezi'nde denize dökülürler.
Fırat’ın Nizip ve Göksu kolları; Dicle’nin ise Botan, Garzan ve Batman kolları bölgeye yayılmıştır. Bu akarsular hem barajlar aracılığı ile enerji üretiminde hem de sulamada kullanılmaktadırlar.

Güneydoğu Anadolu Bölgesi'nin Akarsuları:

• Dicle
• Fırat
• Nizip (Fırat'ın kolu)
• Göksu (Fırat'ın kolu)
• Botan (Dicle'nin kolu)
• Garzan (Dicle'nin kolu)
• Batman (Dicle'nin kolu)

Kaynak: http://www.msxlabs.org/forum/guneydogu-anadolu-bolgesi/281786-guneydogu-anadolu-bolgesi-akarsulari.html#ixzz2nZitOrff

Güneydoğu Anadolu Bölgesi Platoları
Gaziantep Platosu: Fırat nehrinin batısında yer alır. Yüksekliği 800 m. civarındadır. Fırat'ın kolları tarafından parçalanmıştır.

Şanlıurfa Platosu: Fırat Nehri'nin doğusunda yer alır. Fırat Nehri ve kolları tarafından parçalanmıştır.

Mardin Eşiği ve Mazıdağ: Dicle Nehri ve kollan tarafından parçalanmıştır.

Hava Hakkındaki Blgiler

Hava , İnsanlar için  hava ,  hayati  öneme sahiptir. Hayvanlar, bitkiler ve insanlar havasız yaşayamaz.  Yerküreyi  saran gaz kütleye  atmosfer  adı verilmektedir.  Atmosferdeki hava  tabakasının kalınlığı 150 km'dir. Atmosferin diğer adıda  hava  küredir. Bunun sadece  12 km'si  canlıların   yaşamasına  elverişlidir.  Yeryüzünden  uzaklaştıkça  hava tabakasının yoğunluğu azalır.  Atmosfer ,  yerkürenin  etrafında adeta  düzenleyici  ve koruyucu  bir örtü şeklindedir.

Havada  bulunan gazları üç grupta toplayabiliriz:

• Havada  devamlı bulunan ve çoğunlukla miktarları değişmeyen gazlar (azot, oksijen ve diğer asal gazlar)

   

• Havada  devamlı bulunan ve miktarları azalıp çoğalan gazlar (karbondioksit,  su   buharı , ozon)

   

   

• Havada  her zaman bulunmayan gazlar (kirleticiler)
  
  Havadaki  gazların oranı:
  
  

  Gaz	Formül	Oran (%)
  Azot	N2	78.084
  Oksijen	O2	20.946
  Argon	Ar	0.930
  Karbondioksit	CO2	0.034

  
  
  Geri kalan %1 oranındaki kütleyi oluşturan  gaz  ise argon'dur. Buna ilâveten karbondioksit ve az miktarda neon, helyum, kripton, ksenon, hidrojen, metan ve nitro oksit mevcuttur.
  
  Bu konu hakkında devam etmek için buraya tıklayabilirsiniz. Ancak devam etmek yerine  " Hava " kelimesinin diğer anlamları  altında  konu başlıklarını  ziyaret etmek istiyorsanız aşşağıdaki başlıklara  göz  atınız.
   
• Hava (iklim):  Yerel  iklim;

Su , Hidrojenle oksijenden oluşan,  oda  sıcaklığında sıvı durumunda bulunan, renksiz, kokusuz, tatsız madde. Su, bilinen tüm yaşam biçimleri için gerekli ve vazgeçilmez olan tatsız ve kokusuz bir maddedir. Su, canlıların yaşaması için hayati bir öneme  sahiptir . Canlılık için gereken tüm fiziksel olaylar hep suyun özellikleri ile gerçekleşebilmektedir, bu nedenle biyologlar suya "yaşam sıvısı" adını vermişlerdir. Su, küçük miktarlarda çıplak gözle bakıldığında  renksizdir . Dünya üzerinde farklı şekillerde bol miktarda bulunur. Meyve, sebze gibi şeylerin sıkılmasıyla elde edilen sıvı. Bazı kokulu yaprak veya çiçekler imbikten çekilerek elde edilen kokulu sıvı.

Su tadı olmayan saydam sıvı. Suyun adeta sihirli bir içecek olduğunu herkes biliyor. Sağlıklı ve güzel olmanın, ciltteki ve vücuttaki nemin korunmasının temel koşulu bol su içmek. Bir oksijen atomu ile iki hidrojen atomunun birleşmesinden meydana gelmiş, adi sıcaklıkta berrak, saydam ve kokusuz bir sıvı. Dünyanın % 71'ini, doğada bulunan canlıların yapısının büyük bir kısmını su meydana getirir. Yediğimiz gıdaların başlıca bileşenleri de sudur. Mesela, domatesin % 95'i, sütün % 87 si ve etin ise % 60-70'i sudan ibarettir.

Suyu meydana getiren elementlerin H/O hacim oranları 2/1, ağırlık oranları ise 1/8'dir. Kimyasal formülü H2O'dur. 1781'de Carendish, hidrojeni yakarak su elde etmiştir. Bunun üzerine suyun bir element olmadığı anlaşılmıştır.

Suyun fiziksel özellikleri

İnce tabakalar halindeyken renksiz olan su, derin tabakalar halinde mavi, lacivert renklerdedir. Bunun sebebi güneş ışığının bir kısım renklerinin su tarafından absorblanması(emilmesi) dir. Suyun fiziki özelliklerinden donma ve kaynama noktası, Celcius-sıcaklık skalası (derecesi) için standart alınmıştır. Suyun donma noktası 0°C veya 273,16 K (Kelvin) ve 760 mm Hg basınç altında suyun kaynama sıcaklığı 100°C kabul edilmiştir. +3,98°C'daki havasız 1 kg su bir litre kabul edilir (1000,028 cm3 su bir kg dır). Buna göre +3,98°C sıcaklıktaki suyun yoğunluğu 1 g/cm3tür (3,98°C de su hacim olarak en büyük değerini alır).

Kalorinin tarif edilmesinde de suyun özelliklerinden istifade edilmiş ve 1 gram suyun sıcaklığını 14,5°C'dan 15,5°C'a çıkarmak için verilen ısıya bir kalori denmiştir.

Su, katı, sıvı ve gaz hallerindeyken moleküler özelliklerini korur. Bu yüzden de suya belirli ve saf madde denilebilir. Su 0°Cnin altında katı, 0°C ila 100°C arasında sıvı ve 100°C'nin üstünde gazdır.

Tabiatta yalnız H2O halinde olan saf suya rastlamak oldukça güçtür. Çünkü çözücü özelliği çok fazla olan su, temas ettiği her şeyi az çok çözer.

TENİS SPORU :
Küçük bir topun raketle vurularak oyun alanının orasına gerilmiş olan file üzerinden karşı sahaya atılmasıyla oynanan spor dalıdır.Tenisin kökeni kimilerine göre antik Roma döneminde, çıplak ya da eldivenli el ile oynanan “tringon” adı verilen oyuna dayanır. Diğer bir görüş ise benzer bir oyunun ilk kez Meksika’da Toltec yerlileri tarafından oynandığı ileri sürülmektedir. Mısır ve İspanya’da bulunan fresklerde ve Rönesans dönemi İtalya’sından kalma resimlerde, “giocco del pallone” ve “juego de pelota” isimleri altında, benzer esaslara dayanan oyunların duvarla çevrili alanlarda oynandığı görülmektedir.

VOLEYBOL SPORU :
Altışar kişiden oluşan iki takımın topu üç pasta filenin üzerinden geçirmeye ve rakip takımın sahasına düşürmelerine dayanan spor dalı. Voleybol 1885 yılında Amerika’da icat edildi. Holyoke YMCA Okulun’da öğretmenli yapan William Morgan basketbol topunun iç lastiğiyle böyle bir oyunun oynanabileceğini düşündü ve ilk uygulamayı öğrencileri arasında yaptı. 1. Dünya savaşı yıllarında voleybol Uzakdoğu’ya ve Avrupa’ya yayıldı.1964 Tokyo Olimpiyatlarından itibaren olimpiyat programına alınan voleybol’da 80′li yıllara kadar Sovyetler büyük üstünlük kurdu.

KAYAK SPORU :
Fiber ya da plastik maddelerden yapılmış olan kayaklarla kar üzerinde çeşitli yönlere kaymaya dayanan spor dalıdır. İnsanlık tarihi kadar eski bir spor dalı olan kayak, insanoğlunun doğa ile yapmış olduğu yaşam savaşı sonucu ortaya çıkmıştır. Tarih öncesi çağlarda insanların kışın karda batmamak amacıyla, ayaklarına bağlamış oldukları çeşitli şekillerdeki ağaç parçaları kayağın en ilkel şeklini temsil etmektedir.

MASA TENİSİ SPORU :
Bir masanın iki tarafındaki sporcuların ellerindeki raketler yardımıyla küçük bir topu, masanın ortasına gerilmiş ağ üzerinden karşı tarafa geçirmeye çalıştıkları spor dalıdır. Masa tenisi, 16. yüzyılda İngiltere’de yemek masalarının üzerinde lastik bir topun, rakete bezeyen kasnaklar aracılığıyla fırlatılarak oynanması sonucu tesadüfen ortaya çıktı. İlk zamanlar “ping pong” adı verilen bu oyun, 19002 yılında kurulan Ping Pong Birliği’nin, 1921-22 yılları arasında tekrar oluşturulması ile birlikte “Masa Tenisi” olarak anılmaya başlandı.

POLO SPORU :
İki takım arasında, top ve sopalar yardımıyla at üzerinde oynanan bir açık alan oyunudur. Küçük bir topu uzun soplar yardımıyla rakip kaleye atarak sayı kazanılmaya çalışılan “polo” oyununda oyuncuların hem ata binme hem de topa vurma becerilerinin çok iyi olması gerekir.

SÖRF SPORU :
Uzun bir boarddan yararlanarak, dalgaların üstünde ayakta kaymaya dayanan spor dalıdır. Rüzgar ve dalganın etkisiyle yapılan ve rüzgar sörfü olarak da bilinen wındsurf’e, yelken dalı içinde yer verilmiştir.

SU KAYAĞI SPORU :
Ayağa takılı kayaklar yardımıyla, hızla giden bir teknenin arkasına bağlı olan halata tutunarak su üstünde kaymaya dayanan açık hava sporudur. Su kayağı sporunun ilham kaynağının, karda atlar tarafından çekilen kayakçılar olduğu sanılmaktadır. İlk kez 1925 yılında ABD’li Fred Walter bu spor dalının patentini aldı. Gerçek anlamda bir spor olarak ilk kez denenmesi ise 1920′li yıllarda ABD’li Ralph Samuelson tarafından yapıldı. 1930′lu yıllarda, başta ABD olmak üzere, Avusturalya, İngiltere ve Fransa’da yaygınlaştı, 1946′da ise, dünya çapındaki en önemli karar ve yönetim organı Dünya Su kayağı Birliği “World Waterski Union” (WWSU) kuruldu. 1949 yılında su kayağın da ilk Dünya Şampiyonası yapıldı; daha sonara bu şampiyona düzenli olarak sürdürüldü.

TEKVANDO SPORU :
Rakibe karşı silahsız olarak, çıplak el ve ayaklarla yapılan savunma tekniklerini içeren spor dalıdır. Tekvandonun kelime anlamı: Tae; ayak, Kwon; el, Do;yol-sanat olup, el ve ayakla savunma sanatı anlamına gelir. Fakat tekvando, sadece bir teknik ve yetenek olmayıp, aynı zamanda felsefi ve insancıl değerler toplamıdır.

SU TOPU SPORU :
Havuzda 7′şer kişilik iki takım arasında oynanan, batmaz bir topu rakip takımın kalesine sokmayı amaçlayan su sporudur. Sutopu, süratli bir takım oyunudur ve oyuncuların iyi yüzücüler olmalarının yanı sıra, ciğer kapasitelerinin de çok yüksek olması gerekir.Sutopu, 1870′li yıllarda İngiltere’de ortaya çıkmış; kuralları belirlenmiş olarak ise ilk kez 1890 yılında İngiltere ile İskoçya arasında oynanmıştır. 1900 yılında da Olimpiyat Oyunları’nda yer almıştır. Sutopunun uluslararası yönetim organı, Amatör Yüzme Federasyonu’na (FINA) bağlı Uluslararası Sutopu Yönetim Kurulu olup, 1908′de  kurulmuştur. 1920′li yıllarda sutopunun güç ve yetenek isteyen spor dalı olmasını sağlayan derin havuzlar kullanılmaya   başlanmıştır. 1937 yılında ise FINA, sutopu oyununun tam şişirilmiş, pas yapma becerisi yüksek topla oynanmasını karara bağlamıştır.

HALTER SPORU :
Halter sporunun geçmişi ilkel toplumlara kadar uzanmaktadır. Söz konusu dönemlerde, erkek çocukları için yapılan “ergenlik sınavında” özel bir taşı en çok kaldıran sınavı kazanmıştır. Halterin bir spor dalı olarak kabul edilmesi ve ilgi görmesi ise 18.yy. sonlarına kadar dayanmaktadır. Ancak Halterciler(Alman Eugene Sandow, Arthur Saxon ve Fransız Louis Apollon) şovmen, haltercilik de panayır ve tiyatrolarda bir gösteri biçimi olarak kabul edilmiştir.

JUDO SPORU :
Rakibe vurmaksızın denge ve güç unsurlarının kullanarak savunma yapmaya dayanan spor dalıdır. Judo, Jujutsu’dan doğan spor dallarından birisidir. Jujutsu ve Judo Çin karakteri ile yazılan kelimeler olup Ju, her ikisinde de “Yumuşaklaşmak” veya “Yol Verme”, Jutsu “Sanat Çalışma”, “Do” ise “Prensip” veya “Yol” anlamına gelmektedir. Jujutsu”Yumuşak Sanat”,Judo zafer kazanmak için önce yol vermeyi ifade eden “Yumuşaklılık Yolu”, Kodokan ise,”Yolu Çalışma Okulu” demektir. Judonun amacı,zihinsel ve ahlâki disiplin yoluyla sağlam karakterli insan yetiştirirken vücudu kuvvetli, faydalı ve sağlıklı yapmaktır. Judoda birinci kural, kuvvete karşı koymadan rakibin kuvvetinden yararlanmak, ikinci kural ise şiddet kullanmamaktır. Judocu rakibine acı vererek değil, onu acı sınırının eşiğine getirerek üstünlüğünü belirtir. Judo bu tür kuralları bedensel ve zihinsel enerjiden en üstün ve en uygun bir şekilde kullanabilme yöntemini öğretirken, bunu yaşamın her döneminde de kullanmasını sağlar.

HENTBOL SPORU :
Kapalı salonda 7, açık alanda 11′er kişilik iki takım arasında, topun elle oynanarak kaleye sokulmasına dayanan spor dalıdır. İlk kez 1927′de İstanbul’da bir açık alan sporu olarak oynanan hentbol, daha sonra yavaş yavaş Anadolu’ya da yayılarak oynanmaya başlanmıştır. Ancak Türkiye’de hentbol, voleybol ve basketbol ile birlikte 1942 yılında “Spor Oyunları Federasyonuna” bağlanınca canlanmaya başlamış, ilk hentbol ligi 1942-43 sezonunda İstanbul Hentbol Ligi adıyla kurulmuş ve o yıl Defterdar Takımı şampiyon olmuştur. 1943-44 ve 1944-45 yılları arasında ise Galatasaray şampiyonluğu elinde tutmuştur. 1945′te ilk kez düzenlenen Türkiye Şampiyonası düzenlenmiş, şampiyon da” Kara Harp Okulu”olmuştur.

GOLF SPORU :
Üzerinde doğal Ve yapay engellerden oluşan parkurlar bulunan geniş bir çim arazide, özel bir topu sopalar yardımıyla her parkur sonundaki deliğe en az sayıda sıralı vuruşla sokma esnasına dayanan açık alan sporudur. Rakibe ve skora karşı oynanmadığı için golf, her yaş, cinsiyet ve kondisyonda yapılabilen bir spordur. Golf sporunun kökenin 15.yüzyıllara indiği, bu dönemde Hollandalı denizcilerin golfa benzeyen bir oyunu aralarında ilk kez oynadıkları bilinmektedir. Flemenkçe’de “çomak” anlamına golfun daha sonra denizciler tarafından Britanya adalarına taşındığı sanılmaktadır.

ATICILIK SPORU :
Barutun bulunup ateşli silahların kullanılması ile spor görünümüne kavuştu. Hayli masraflı olan bu silah kullanma sporu 19.yüzyılın ortalarında Kuzey Avrupa ülkelerinde ve İngiltere’de başladı. Atıcılıkta ilk dünya şampiyonası 1890′da yapıldı, 1896 Olimpiyatlarının programına alındı. Atıcılık Osmanlı döneminde 1940 yılından itibaren ele alındı. Spor klüplerinin kurulması ve ordunun ilgi göstermesi ile kabul edildi.

ATLETİZM SPORU :
İnsanoğlunun yaptığı en eski spor dallarından biri. Fiziksel güç, dayanıklılık, çeviklik, hız gibi nitelikler gerektiren; koşu, yürüyüş, atma ve atlamalardan oluşan çalışmalar, etkinlikler, oyun ve yarışmaları ifade eder. Antropologlar, sosyologlar ve spor araştırmacılarının belirlediklerine göre, insanoğlu çok eski çağlarda yaşama mücadelesi verirken atletizme başladı, Vahşi hayvanların saldırısından kaçmak ya da karnını doyurmak üzere avlayacağı hayvanları kovalamak için koşmayı öğrendi. Kendisini korumak için önce taş, daha sonra mızrak atma tekniklerini geliştirdi. Antik çağda düzenlenen olimpiyat oyunlarının ana yarışma dalını da atletizm oluşturdu. Bilinen ilk olimpiyat şampiyonu M.Ö. 776′da yapılan ilk olimpiyatın 200 metre birincisi Elisle Corebus oldu. Buna paralel olarak KIR KOŞULARI, YOL KOŞULARI, PİST KOŞULARI’dır.
Daha fazla bilgi için TIKLA

BASKETBOL SPORU :
Topu yerden 3.05 metre yükseklikteki bir çemberden geçirmeye çalışan beşer kişilik takımların elle oynadıkları oyun. Basketbol, aslen Kanadalı olan ve 39 yılını Amerika’da spor öğretmenliği yaparak geçiren Dr. James Naismith tarafından bulundu. İlk basketbol maçı 20 Ocak 1892 günü Springfield YMCA dershanesinde spor salonunda oynandı. Naismith oyunun esaslarını 13 ana maddede topladı. Ülke içindeki işbirliği ile bu oyun iki yıl içinde tüm Amerika’ya yayıldı. Amerikanlı askerler birinci dünya savaşın sırasında basketbol un Avrupa’ya yayılmasında büyük rol oynadılar.

BİNİCİLİK SPORU :
At terbiyesi, engel atlama, kros gibi ana bölümlerden oluşan bayan ve erkek sporcuların bir arada yarıştığı olimpik atlı spor dalı.

Binicilik sporunun tarihi, İnsanın atı ehlileştirerek binmeye başladığı ilk çağlara dayanır. 4 bin yıllık geçmişiyle en eski spor dallarından biri olarak kabul edilir. M.Ö. 688′de Yunanlılar Iskitler’den öğrendikleri biniciliği “araba yarışları” biçiminde olimpiyat yarışma programına aldılar. 16.yy’da ilk binicilik okulu İtalya’nın Napili kentinde açıldı. At ve binicilik, İslam dünyasında özellikler Türkler arasında önemli bir yer tuttu. Osmanlı İmparatorluğu döneminde köyden büyük şehirlere kadar hemen her kesimde binicilik yarışmaları düzenlendi. Sultan Abdülaziz düzenlediği yarışlar sayesinde bu spor dalına verilen önemi arttırdı. 1913′te Mahmut Şevket Paşa, Sipahiocağı’nı kurdular. Bu ocak sayesinde özellikle ordu, biniciliğimizin en önemli kaynağı haline geldi.
Daha fazla bilgi için TIKLA

BİSİKLET SPORU :
İnsan gücünü ise çeviren, pedal veya benzeri bir mekanizma ile çalışan iki tekerlekli motorsuz taşıt aracıyla, özel pistte, yolda veya açık arazide ferdi ve takım halinde yapılan spor dalı. 19.yüzyılda ortaya çıkan ilk bisiklet örnekleriyle başladı. 1690′da Fransız asilzadelerden Sivrac’ın yaptığı ve “Celerifere” adını verdiği iki tahta tekerlekli pedalsız bisiklettir. 1834′te İskoç Kirkpatrick McMillan pedalı icat etti. 1866′da bisiklet yaygınlaşmaya başladı. Bisiklet 1896 da ilk olimpiyatlarda yer aldı. Saate karşı yarış ise 1900′de yapıldı ve halen yarışma olarak kabul edilir.
Daha fazla bilgi için TIKLA

BOKS SPORU :
Özel eldiven takılmış, kilolarına göre sınıflandırılmış, iki kişinin, ring adı verilen kare biçimindeki bir alanda yumruklarıyla vuruşarak birbirlerine üstünlük sağladıkları, amatör veya profesyonel olarak oynanan oyun. En eski spor dallarından biri olan boksun 5 bin yıllık geçmişi vardır. Önceleri askeri amaçlarla, yakın yakın dövüş tekniklerinden biri olarak boks özellikle jimnazyumlarda gençlere öğretiliyordu. Daha sonra güreşin bir parçası olarak spordaki yerini almaya başladı. M.Ö. 2500 yıllarında boks’un bir spor mücadelesi biçiminde uyguladığı, Mezopotamya’da Bağdat yakınlarında bulunan tabletlerdeki kabartmalardan da anlaşıldı. Boks’un temelleri İngiltere’de atıldı. 17.yy’da İngiliz’ler vuruş biçimlerini belirlediler. Şiddet unsurlarını azaltarak olayın sportif yanını geliştirdiler.
Daha fazla bilgi için TIKLA

CIMNASTIK SPORU :
Atletizm ve gösteri niteliklerini taşıyan, vücudun esnekliğine, çevikliğine dayalı çeşitli ritmik-artistik hareketlerden oluşan, bayanlar ve erkeklerin yaptığı aletli-aletsiz spor dalı. Cimnastik sporunun kökleri tarih öncesi eski çağlara kadar uzanır.

Sosyologlar, insanoğlunun maymunlardaki çevikliğe özenerek ilk cimnastik hareketlerini taklit yoluyla gerçekleştirdiğini belirtirler. Cimnastik, Cin, Pers, Hindistan, Yunan ve Roma uygarlıklarında da önemli yer tutar. Bugünkü modern cimnastiğin temelleri 18.yy’da Almanya’da atıldı. Modern cimnastik, Atina’da düzenlenen 1896 olimpiyatlarından itibaren olimpiyat programlarına alındı.
Daha fazla bilgi için TIKLA

ÇİM HOKEYİ SPORU :
Futbol alanı büyüklüğünde bir alanda, on birer kişilik takımların sopalar yardımı ile topu kaleye sokmak için mücadele ettikleri spor dalı.

Çim hokeyi, futbolla, buz hokeyinin bir karışımıdır. Bu iki spor dalı kadar popüler olmasa da Batı Avrupa’da da bayanlar arasında, Asya ülkesinde de erkekler arasında hayli yaygındır. Bu oyunun ilk olarak eski Yunan’da oynandığı, bugünkülere benzer kurallarının da Persler tarafından konduğu sanılmaktadır. Hokeyi İngilizlerden öğrenen Hintli ve Pakistanlılar, günümüzde bu spor dalında üst sıralarda yer almaktadır. 1908′den bu yana olimpiyatlarda yer alır. (1924 hariç).
Daha fazla bilgi için TIKLA

ESKRİM SPORU :
Kılıçla dövüşme sanatının çeşitli kategorilere ayrılarak ve teknolojik gelişmelerden yararlanarak uygulanmasına dayalı bayan ve erkek sporu. 1896′dan bu yana olimpiyat programlarında yer alan eskrimde İtalyan, Fransız ve Macar sporcular önemli başarılar elde ettiler.

1928′den 1960′a kadar olimpiyat şampiyonluğunu kimseye kaptırmayan tek ülke Macar’lardır.
Daha fazla bilgi için TIKLA

FUTBOL SPORU :
On birer kişilik iki takım arasında oynanan, küre biçiminde özel bir topun eller kullanılmadan ayak, kafa ve vücudun öteki kısımlarıyla vurularak rakip kaleye sokulmasına dayalı bir spor dalı.

Futbol çağımızın en çok sevilen sporu olarak kabul edilir. Futbolun geçmişi M.Ö. 3000 yıllarına kadar dayanır. Çin’de imparator Huang Ti döneminde (M.Ö. 2697), askerlerin savaşa hazırlık amacıyla Tsu-Cuhu adıyla bir tur futbol oynadıkları, yazılı belgelerden anlaşılır. Bu topun deriden yapılmış, yuvarlak topun, iki kazık arasından geçirilmesine dayanıyordu. Bugünkü modern futbolun kaynağı İngiltere oldu. İngilizler 12.yy’dan itibaren futbol oynamaya başladılar. II Edward tarafından 1314 yılında yasaklandı. 17.yy’a kadar futbol hep gizli oynandı. Futbolculara da halk tarafından hep kötü gözle bakıldı. Kral II.Charles döneminde serbestçe oynanmaya başlamış. 1863 yılında futbol kuralları üzerinde kesin anlaşmaya varıp İngiltere Futbol Federasyonunu kurdular. Bu tarihten sonra da Avrupa ülkelerine ve bütün dünyaya yayıldı. Modern futbol 19.yüzyılın sonlarında Türk toplumunda oynanmaya başladı. Şu an oldukça ilgi duyulan futbol, hemen hemen tüm spor dallarından önce gelir. Türkiye milli maçlarında vermiş olduğu karşılaşmalarda, bir çok başarıya imza atmış bulunmaktadır.
Daha fazla bilgi için TIKLA

KANO SPORU :
Akarsularda zamanla olduğu gibi, güç doğa koşularıyla da mücadele etmeye dayanan ve küçük bir tekneyi tek kürek yardımıyla hedefe ulaştırma prensibi üzerine kurulu spor dalı. Kano, bir olimpiyat sporu olarak çok çeşitli teknelerle yapılır. Bu sınıflar kano ve kayak olmak üzere iki kategoriye ayrılmış olup, kanolara “Canadians” da denir. Kanolar Kızılderililerin teknelerinden doğmuştur.
Daha fazla bilgi için TIKLA

KÜREK SPORU :
İnsanoğlunun denizler ve akarsularla basit araçlar kullanarak mücadelesini temel alan bir spor dalıdır. Küreğin ilk kez ne zaman ve kimler tarafından kullanıldığı tam olarak bilinmiyor. Ancak tarihsel kaynakların çoğu, küreğe benzer gereçlerin ilk olarak Akdeniz’de görüldüğünü, ilk kürek yarışmasının da Mısır’da Nil Nehri üzerinde yapıldığını öne sürerler. İlk kürek yarışı 1715 yılında İngiltere’de Thames Nehri’nde yapıldı. 1900 Paris Olimpiyatlarından beri olimpiyat programında yer alır.
Daha fazla bilgi için TIKLA

KIŞ SPORLARI SPORU :
Zorlu doğa koşullarına karşı, insanoğlunun çeşitli araçlar yardımıyla kar ve buz üzerinde hareket etmesine dayalı spor dalı. Kayak, kış sporlarının temelini oluşturur. Isvec’li arkeologların yaptığı kazılar, kayak sporunun en azından dört bin yıllık bir geçmişi olduğunu kanıtladı. 205 cm boyunca, orta yerindeki genişliği 15 cm olan kayakların cam ağacından yapıldığı anlaşıldı, M.S. 526-559 yıllarında Procopios’un yazılarında kayak müsabakalarına yer verildiği görüldü. 1891′de Avusturyalı Zdarsky (1874-1946) ilk spor kayağını yaptı. 1892′de Almanya, 1894′te Avusturya ve 1901 yılında Fransa’da başlayan kayak müsabakaları giderek kış sporları içine girdi.

OKCULUK SPORU :
Kökeni insanoğlunun avcılık günlerine dayanan, oku bir yay aracılıyla hedefe göndermeyi amaçlayan spor dalı. Okçuluk ilk kez 1904 yılında olimpiyat programına alındı. Bu branşta ilk dönemlerde Fransa, Belçika ve İngiltere başarılı sonuçlar almış, daha sonraki dönemlerde Amerika, Sovyetler Birliği, Iskandinav ülkeleri ve İtalya bu ülkeleri izlemiştir.
Daha fazla bilgi için TIKLA

YELKEN SPORU :
İnsanoğlunun suyun kaldırma kuvvetinden istifade ederek kullandığı teknelere rüzgarın enerjisini de eklemesiyle oluşan ve önceleri bir ulaşım biçimiyken sonra doğayla mücadelenin ağır bastığı bir faaliyet halene gelen spor dalı. Özellikle açık denizlere kıyısı olan ülkelerin benimsediği yelkenli tekneler, ulaşım ve savaş amaçlarıyla da kullanıldı. Yelkenli bir spor dalı olarak benimseyen ilk ülke İngiltere’dir. 1693 yılında Seamark Cub adında bir kulübün kurulmasından sonra yelken sporu dünyanın diğer ülkelerine de yayıldı.
Daha fazla bilgi için TIKLA

YÜZME SPORU :
İnsanoğlunun ilk çağlardan bu yana doğaya uyum sağlayabilmek için ihtiyaç duyduğu aktivitelere dayalı spor dalı. Önce hayvanların hareketlerini izleyen, sonra da suyun içinde kol ve bacaklarını içgüdüsel bir biçimde kımıldatan insan, kısa sürede yüzmeyi öğrendi. Ancak bu aktivitenin organize bir yarış biçimi haline gelmesi 19. yy’a rastlar Bununla birlikte bazı tarih kitaplarının Japonya’da yüzme yarışlarının çok daha eskilere dayandığını, 1603′te Japonların ilk ulusal yarışmayı düzenlediklerinden söz eder. Yüzme sporuna Avrupa kıtasında öncülük eden İngiliz’lerdir.

berdavam:sürüp giden.
cemse: askeri arabalara takılan lakap.

cinsi latif: kadın tanımı.

çetele: kayıt.

dimağ: bilinç.

emprovizasyon: doğaçlama.

erkan-ı harp: genelkurmay.

eximbank: ithalat ihracat bankası.

halet i ruhiye: ruh hali. 

halvet olmak: görüşmek için yalniz kalip iceriye kimseyi sokmamak.

hilaf: muhalif, aksi, zıtlık.

hizip: parti.

icazet: izin, onay.

ilanihaye: sonsuza dek.

ilhak: bütüne katmak, bağlamak.

inayet: bir isin en güzel sekilde gerçeklesmesi, en küçük noktasinin dahi belirsiz ve kalmamasi için azami derecede gayret edip, özen göstermek demektir. 

inisiyatif: öncelik.

izafi: göreceli olan şey.

ivedilikle: acil olarak.

jenosit: soykırım.

kelam: kelime, söz.

kepenek: çobanların giydiği dikişsiz kolsuz kıyafet.

ketum: çok konuşmayı sevmeyen, içine kapalı insan.

kıymeti harbiye: sözün gerçek değeri.

kifayetsiz: yetersiz.

konsensüs: görüş birliği.

lümpen: işçi sınıfından olupta oraya dahil olduğunu bilmeyen kişi.

mahsus: 1. bile bile, kasten 2. birine ayrılmış olan.

martaval: yalan, sallamak.

mazhar: birşeye uzanmak, erişmek, başarmak.

moratoryum: bir ülkenin ekonomik sıkıntılar yüzünden borçlarını ödemeyeceğini ilan etmesi.

muflis: mahkeme tarafından iflas ettiğine hükmedilen kimsedir, bitmiş, tükenmiş insandır.

muhteris: ihtiras sahibi.

mukabele: karşılık vermek, karşı gelmek.

mukadderat: alınyazısı.

mübalağa: abartı.

münferit: tekil, ferdi, bireysel.

münhasır: bir kimse veya bir sey için ayrilmis, mahsus, sınırlanmış, sınırlı.

müsamaha: hoşgörü.

müstemleke: yarı sömürge.

mütamayil: eğilimi olan.

müteessir: üzgün.

müteessir olmak: tesir altında kalmak, etkilenmek.

mütenasip: orantılı.

nacizane: çok küçük.

nobran: kibar olmayan, görgüsüz, kaba, nezaketsiz.

nuktedan: espritüel.

proletarya: işçi sınıfı.

rölyef: kabartma.

saik: niyet.

sinematografi: görüntü yönetmenliği.

tahakküm: hüküm altına almak.

taltif: gönül okşamak, iltifat.

tasfiye: arıtma, ayıklama, temizleme, birçok kişinin görevine son vermek.

tecrit: izolasyon, yalıtma.

trabzan: merdiven korkuluğu.